22 juni. Van het Moezeldal naar de Veluwe.

Na een gezellige avond bij zwager Dirk en schoonzus Ria zijn we vanmorgen weer vertrokken van camping Holländischer Hof in Senheim. Het begon met een mooie rit langs de Moezel. In Cochem zijn we afgeslagen richting de A48 om later via de A61 naar Venlo te rijden. We arriveerden om 12.30 uur op camping de Pampel in Hoenderloo. Hier waren we vaker. Het is best een mooie camping met een paar kleine minpuntjes. De slagboom b.v. is aan het begin van de oprit. Hiervoor dien je uiteraard te parkeren maar dan moet je wel een heel eind lopen naar de Receptie. Vanmorgen waren er twee caravans voor ons dus wij stonden op straat. Verplaats dus die slagboom naar achteren!! De website van deze camping is hier te bereiken. 's Middags hebben we de caravan schoongemaakt. Ankie de binnenkant en ik de buitenkant. Daarna nog even getankt bij de Tinq en boodschappen gedaan bij de Spar. Op de terugweg nog bij de Woeste Hoeve gekeken waar we vroeger altijd langs reden op weg naar Arnhem. Het etablissement staat er nog. Iets verderop het monument voor de mensen die door de Duitsers uit wraak voor de aanval op Rauter zijn doodgeschoten. Morgen de laatste rit naar huis!!  We hebben ruim 3500 km gereden. Het weer was over het algemeen prima. Hoogtepunt was uiteraard de Floating Piers van Christo maar ook Franfurt am Main!!

de burcht in Cochem

onderweg bij Mönchen-Gladbach

de Woeste Hoeve

monument voor de gevallenen. Wraakactie van de Duitsers vanwege de aanslag op Rauter.

plaats 120 op de Pampel in Hoenderloo

21 juni. Naar Senheim aan de Moezel

Vanmorgen zijn we om ruim 8.30 uur vertrokken vanuit Bad Bellingen. We zijn aan de Franse kant van de Rijn omhoog gegaan via Colmar en Straatsburg en toen via de Péage naar Saarbrücken gereden. Vandaar richting Moezel. Om 15 uur waren we op camping Holländischer Hof. Een camping waar bijna alleen maar Nederlanders staan met electro-fietsen in de voortent keurig netjes naast elkaar!! Een goede voorbereiding voor morgen als we naar een camping op de Veluwe gaan. Overigens is dit niet mijn camping!! De camping is erg lang en je moet dientengevolge op de (electro) fiets naar het toiletgebouw. Ook is de wifi enorm duur!! Op het belachelijke af en niet meer van deze tijd! Ik betaalde € 1,50 p/u! Stroom wordt voor je aangesloten en dus moet je bij vertrek eerst wachten op de 'stroomafsluiter'voordat je weg kunt. De website van deze onder nederlanders populaire camping vind je hier. Ankie haar broer Dirk en zijn vrouw Ria staan hier en hadden ons uitgenodigd. Het was erg gezellig vooral in het restaurant waar de uitbater (uit Pakistan??) ons steeds weer een lekker drankje presenteerde nadat we pizza's en Schnitzels genuttigd hadden. Morgen de voorlaatste etappe richting Hoenderloo.

vlak voor vertrek uit Bad Bellingen

onderweg in Frankrijk

Bausendorf in het dal van de Moezel

Bausendorf

met Dirk en Ria

lege glazen/glaasjes

20 juni. Met de Konus Gästekaart naar Basel.

Bij de receptie van de camping Lug ins Land kregen we gratis de Konus Gästekaart. Hiermee kun je gratis door heel het Zwarte Woud reizen. (zie ook hier) Wij aarzelden tussen Freiburg en Basel. Aangezien we 2 jaar geleden in Freiburg waren kozen we voor Basel. Een stad overigens die ik vrij goed ken. In een klein half uur waren we op het Badische Bahnhof waar we overstapten op de trein naar het SBB Bahnhof. Dit laatste is het hoofdstation. Het BBhf is een Duits station op Zwitsers grondgebied. We hebben wat door de stad geslenterd die op zich erg leuke plekjes heeft maar de grote moderne kantoren rukken op. Op het Marktplein hebben we even gezeten op een terrasje met uitzicht op het fraaie Rathaus. Ook de hoofdkerk van de stad de Münster is het bekijken meer dan waard. We zijn weer vertrokken vanaf het BBhf. Op weg naar het station passeerden we de middelste Rheinbrücke die op de plaats van de oudste Rijnbrug ligt. De rivier stroomde snel en had veel meer water dan normaal. Geen wonder met al die regen van de laatste weken!

Elisabethen Anlage met op de achtergrond het SBB Bahnhof

Bärfüsserplatz

Bärfüsserkirche, nu museum.

De Münsterplatz met de Münster.

St. Joris met de draak op de gevel van de Münster

Interieur Münster

Crypte onder het Koor van de Münster

Marktplatz met het Rathaus

straatje de Rheinsprung

de Rijn

Liefdesslotjes aan de deur.

Liefde op de brug.

Art center en Congrescentrum

het Badische Bahnhof uit 1913 

op het station van Bad Bellingen

19 juni. Van Marone naar Bad Bellingen.

Vanmorgen om 8.15 vertrokken van camping Riva di San Pietro te Marone. Uitgezwaaid door onze Belgische buurman. Nog even ter hoogte van Sulzano een foto van het Christo-project genomen. Er liepen alleen mensen op de eerste pier tussen Sulzano en Isola. Bij Rovato de autostrada genomen naar Milaan en daarna de A9 richting noorden. De reis verliep vlekkeloos. Voor de 17 km lange St. Gotthardtunnel was er langzaamrijdens verkeer vanwege de dosering middels stoplichten. Daarna ging het weer als een 'speer'.  Om 15.30 arriveerden we op camping Lug ins Land te Bad Bellingen waar we al eerder waren. We staan nu op plek 32 boven. Je kunt aan alles merken dat het veel geregend heeft de laatste tijd maar nu is het zonnig!! De website van deze mooie camping kun je bereiken door hier te klikken.  We willen hier in ieder geval nog een dag blijven.

Klaar voor vertrek...

de Floating Piers.....

de laatste kilometers in Italië...

Onderweg in Zwitserland

Onze plek op camping Lug ins Land in Bad Bellingen....

18 juni. de grote dag..... lopen over het water!

Vanacht om 12 uur zijn de Floating Piers van Christo geopend. Wij zijn vanmorgen om 7.48 uur per trein naar Sulzano gereden, een ritje van 6 km. Per fiets was niet toegestaan! Aangekomen bij het beginpunt was het al aardig druk maar we waren toch binnen 20 minuten op de pier. En dat was een hele sensatie!! Je loopt over een 16 meter brede 'brug'naar het eiland Isola. De brug beweegt lichtelijk door de golven. Een apart gevoel. De eerste pier gaat dus naar Isola waar we koffie hebben gedronken. Dan lopend naar de 2e pier die naar het kleine eiland San Paolo gaat waar de wapenfabrikant Beretta een buitenverblijf heeft. Je kon om dat eilandje heen lopen naar een 3e pier waarover je terug kon naar Isola. Al met al zijn de pieren 3 km lang maar je loopt uiteraard een grotere afstand. Op Isola een broodje gekocht en toen weer terug naar Sulzano en per trein naar Marone. Om 16 uur waren we weer op de camping. Het was een mooie maar vermoeiende tocht. Het weer werkte fantastisch mee. Het was in de middag veel drukker dan 's morgens. Men rekent op een half miljoen bezoekers in 16 dagen. dat moet lukken zou ik zo zeggen.

in de rij.....

die al vrij lang is....

op de brug

Isola is bijna bereikt...

groepsfoto...

kruispunt bij San Paolo

San Paolo met buitenverblijf van Beretta.

pier 3 bij Isola

oud vrouwtje dat nog nooit zoveel mensen op haar eiland heeft gezien.

pier 1. Op de achtergrond Sulzano

pier 1

foto genomen in Sulzano vanaf treinstation

17 juni. foto's maken

Ook vandaag mooi weer. Om 11 uur met Rienk Terpstra foto's gemaakt vanaf de weg die boven langs de camping loopt. Het was daar een drukte van belang. Vanaf dat punt zijn de Floating Piers mooi te zien die nu hun goede kleur oranje hebben. Na terugkomst heb ik met Rienk hun voortent afgebroken en in de middag hebben we nog treinkaartjes gehaald voor de rit van morgen naar Sulzano.  We zijn van plan om met de trein van 7.48 uur naar Sulzano te gaan en dan de 3 km over water te lopen naar Isola v.v. Het zal wel druk worden. Afin dat zien we wel!

The Floating Piers van bovenaf gezien.....

Ad kijkt de verkeerde kant uit....

panoramafoto

16 juni. Met Rienk en Margreet naar de outlet

Vanmiddag met Rienk en Margreet naar de Outlet in Franciacorda geweest. Dat is een nieuwe 'village' annex outletcentrum. Voor hun website klik hier. We hebben enige verantwoorde aankopen gedaan maar ook een Spritz gedronken. Na afloop op de terugreis naar het dorpje Ome gereden waar wijn en Olijfolie van goede kwaliteit te koop is.
Ook daar het nodige ingeslagen. Terug op de camping begon het aardig te donkeren en te waaien. Onze luifel staat als één van de weinigen nog.....!

Ankie en Margreet

Rienk rekent af in Ome....